Władysław Dembiński, od roku 1958 razem z Elżbietą z Rostworowskich Dembińską stworzył w Warszawie Dom, w którym wychowywali piątkę/ czwórkę swoich dzieci- Śp. Piotra, Marietę, Joannę, Ignacego, Annę. Ich Dom był zawsze otwarty dla wszystkich tych, którzy potrzebowali ogrzać się w domowym cieple i ludzkiej życzliwości.
W Domu Dembińskich zawsze było dla każdego miejsce, jedzenie, czas i pomoc. W tym czasie w Polsce panował komunizm oraz Polska była pod kontrolą Związku Radzieckiego (teraźniejsza Rosja), więc biednych i potrzebujących osób było bardzo dużo.
Od roku 1971 stworzyli w Nadkolu, 70 kilometrów od Warszawy, drugi Dom- tak zwaną Stodołę. Był to 100-letni drewniany budynek gospodarczy – stodoła, którą przebudowali na Dom letni, do dzisiaj nazywany Stodołą. Miejsce to było, jest i będzie zawsze otwarte dla wszystkich. Władysław był rodzinnym prekursorem, ponieważ dookoła wspomnianej Stodoły „wyrosły” liczne domy rodzinne tworząc miejsca, do których przyjeżdżały, przyjeżdżają i będą przyjeżdżać osoby potrzebujące ogrzać się w rodzinnej atmosferze.
Kontynuatorem idei Władysława Dembińskiego, tworzenia otwartych, domowych przestrzeni dla potrzebujących pomocy Osób, jest otwarta w roku 2016 Fundacja Joanny Radziwiłł Opiekuńcze Skrzydła.